کد مطلب:210831 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144

دستور مسموم نمودن امام ششم
امام جعفر صادق فرمود ای منصور سلیمان در احراز سلطنت و حشمت شكر خدا كرد ایوب در برابر بلایا صبر نمود و یوسف در نیل به سلطنت مصر برادران را عفو كرد تو باید از آنها پیروی كنی.

منصور تبسمی كرد و گفت باز هم نزد ما بیا الحق باید شما زعیم و پیشوای قوم باشید كه درخور چنین مقامی هستید من هم شما را عفو كردم و خراج و مالیات بصره را به شما واگذار كردم.

موعظه امام صادق در منصور اثری بسزا بخشید و چون بیرون آمد ربیع با جوائز گرانبها و لباس های فاخر بیرون آمد و همه را تقدیم آن حضرت كرد. [1] .

در هیمن خبر می گوید سال 147 منصور به مكه آمده و از سفر حج كه برگشت تصمیم گرفت امام صادق را با خود به عراق ببرد و هر وقت به یاد او می افتاد سخت غضبناك می شد و دشنام می گفت ولی چون ملاقات می كرد گوئی در برابر یك قهاری قرار گرفته و ساكت و ملایم سخن می گفت و او را با مقام و منزلی به منزل خود برمی گردانید بالاخره منصور موفق به بردن امام صادق به عراق نشد و دستور داد در سال 148 او را مسموم كردند.


[1] نورالابصار ص 146 - صفةالصفوة ص 97 ج 2 مقاتل الطالبيين ص 351 - نزهت الجليس ص 36 ج 2 به نقل جعفر بن محمد سيد اهل ص 170.